Κεφάλαιο 2

Ετοιμάζομαι σιγά σιγά για ύπνο παρ’όλο που αυτό δεν πρόκειτε να συμβεί, διότι έχω άλλα στο μυαλό μου,για παράδειγμα τι θα κάνω αύριο στον αγώνα μπάσκετ.Φοράω τις πιζάμες μου,πλένω τα δόντια μου και ξαπλώνω στο κρεβάτι αφού ανοίξω την τηλεόραση.Τα σκεπάσματα είναι ακόμα κρύα αλλά μέσα σε λίγα λεπτά το σώμα μου έχει ζεσταθεί,η καρδιά μου όμως  παραμένει κρύα...

Αφού έκανα μια γύρα όλα τα κανάλια και δεν έχει τίποτε το συναρπαστικό και πλησιάζει δέκα η ώρα,αποφασίζω να γυρίσω πλευρό και να προσπαθήσω να κοιμηθώ.

Καθώς περνά η ώρα ο ήχος της τηλεόρασης χάνεται στο βάθος του μυαλού μου,σε λίγα δευτερόλεπτα θα έχω κοιμηθεί.

Ακούω κάποιον να χτυπάει την πόρτα.Σηκώνομαι και πατάω σε νερά,μη ξέρωντας από που ήρθαν.Τρέχω όμως μέσα και βλέπω τη Λάνα να γαβγίζει στην πόρτα.Κοιτάζω από το ματάκι της πόρτας να δω ποιος είναι αλλά το μόνο που διακρίνω είναι το σκοτάδι.Ανοίγω την πόρτα αλλά και πάλι τίποτα..Κλειδώνω ξανά και βλέπω τη Λάνα να κοίταζει έξω από το παράθυρο,το μόνο που μένει χωρίς πατζούρι κλεισμένο.Κοιτάζω κι εγώ αλλά πάλι βλέπω μονάχα το σκοτάδι.